Page 165 - 9. SINIF VIP TÜM DERSLER KONU ANLATIMLI - EDİTÖR YAYINLARI

2. Tema: Anlam Arayışı

Biri evde yatarken öteki elinde bir değnekle bahçenin içinde Beni hayret edilecek kadar sevimli ve munis bir çehre ile kar-
dolaşıyor. Çünkü serseri mahalle çocuklarının duvardan kiraz şıladı. Zahmet edip geldiğim için uzun bir dua ettikten sonra:
hırsızlığı etmeleri mümkündür. Hatta bazı seneler, gecelerin — Ben istemezdim sizi rahatsız etmek ama efendiye söz an-
ayazından hasta düştükleri olur. Tasavvur ediniz; bir bahçe latamadım, dedi.
kirazları olduğu hâlde ne kendileri ne hizmetçileri bir tek kiraz
yemezlermiş. Bütün bunlara rağmen, mahalle külhanbeyleri, Allah’ın bildiğini ne saklayayım? Ben evvela bu duayı ve bu
yine sepet sepet kiraz çalmanın yolunu bulurlar. Nihayet ki- sözleri pek kalpsizce yorumladım...
razlar olgunlaşır. Onları sepetlere doldururlar, araba ile pazara Anlaşılan vizite parasının bir kısmını Cenabıhakk’a havale
götürürler. İhtimal, aldatılmaktan korktukları için kendileri de edecekler... Bu dua ahiret bankası için havalename olsa gerek
bu arabaları takip ederler. Hem de yayan olarak. diye düşündüm. Hastalığın ehemmiyetsiz olduğunu söylemesi
de manidardı. Ehemmiyetsiz bir hastalığın tedavi ücreti elbette
EDİTÖR YAYINLARI
Apartmanlarının kirasını hemşerilerinden bir yaşlı avukat top- ehemmiyetlisinden daha az olmak lazım gelir. Bir bahçe kiraz-
lar, aydan aya getirip kendilerine teslim eder. Avukatın kâtibi dan bir tanesini yemeye kıyamayan, mülklerinin gelirini aldık-
söylüyor: İhtiyarlar parayı alırken ağlaşmaya başlarmış... An- ça sevincinden iğrenç bir surette ağlaşan bu insanlar için bu
layın para hırsının derecesini... Parayı herkes sever amma, bu mantık, gayet tabii görülmeliydi.
kadarı fazla...
Hastayı muayene ettikten sonra karnemi çıkararak reçete yaz-
Evet, para hırsının bu derecesi bana da çok iğrenç görünmüş- maya başladım.
tü. Fakat sadece “Hastalık... Bu da bir nevi hastalık...” diye
cevap verdim, fazla bir şey söylemedim. Kadın bu esnada kocasının kulağına bir şeyler söyledi. İhtiyar
adam, kızar gibi oldu. Hiddetle:
Mayıs geldi, karşı bahçe âdeta bir kiraz denizi hâlini aldı. Eski — Allah aşkına canımı sıkma... Kendi derdim kendime yeter.
ev, artık büsbütün kaybolmuştu. Komşunun hakkı varmış. İh- Bir de seninle mi uğraşayım, diye söylenmeye başladı.
tiyarlar, gece gündüz bahçeyi bekliyorlardı. Bir düzine köpek,
kirazları onlardan daha iyi koruyamazdı. Nihayet meyvelerin Kadın, hastalara mahsus titizlikle:
toplanma zamanı geldi. İki kanadı birden açılan demir kapının — Olmaz, olmaz. Öldürsen nafile, istemem, diye inat ediyor-
önüne yük arabaları yanaştı ve pazara batmanlarla kiraz gitti. du.

Temmuz başlarında idi. Bir gün evimin önünde mahalle ima- Başımı kaldırmıştım. İhtiyarla göz göze geldik.
mıyla konuşuyordum. Karşı kapıdan ihtiyarların hizmetçisi çık- Adamcağız bana izahat vermeye lüzum gördü:
tı, bana doğru geldi. Tatlı bir Rumeli şivesiyle:
— İnsan, ihtiyarladıkça tuhaf olur Doktor Efendi... Eskiden
— Bizim efendi selam söyler, Doktor Bey... Hanım biraz keyfini böyle değildi. Ne dersem yapardı. “İlaç içemem. Doktor Efendi
bozmuştur... Bize teşrif edesinizmiş... Ücreti her kaç kuruş ise beyhude reçete yazmasın!” diyor.
veririz, der... Acele işim olmasına rağmen:
Cevap vermeden gülümsedim. İçimden:
— Peki, geliyorum, dedim.
“Galiba kadın, hasislikte kocasına taş çıkartıyor. İhtimal, ilaç
İmam, elimden tuttu; kulağıma eğilerek:
istememesi para gider korkusundan” diye düşündüm.
— Yağlı müşteriyi yakaladınız Doktor Bey, dedi, hissemizi is- Eve ve eşyaya şöyle bir göz gezdirdim. Hakikaten dedikleri
teriz...
günden yarına yiyecekleri olmayan bir fakirlerin kulübesinde
İmamın şakasına ben de şaka ile mukabele ettim: sanırdı.
— Bu cömert insanların, ücreti her kaç kuruş ise vereceklerini Hele hastanın yattığı odaya köpeği bağlasalar durmazdı. İhti-
söylemelerine nazaran hastalık galiba vahim... yar kadın, takatsiz başını yastığa bırakmıştı, ağlar gibi bir ses-
Korkarım ki az zamanda vazifemi bitirip müşterimi size devre- le huysuzluğuna devam ediyordu:
deceğim imam efendi...
— İstemem. Ben ilacı ne yapayım? Ben ölmek istiyorum. Allah
İmam tekrar elimi yakalayarak: rızası için beni hâlime bırakın...
— Hastanın kocasından ganice bir ücret talep edersiniz, faki- Sönük mavi gözlerinden buruşuk yanaklarına yaşlar sızıyordu.
re, bir yerine iki müşteri göndermiş olursunuz. İşim bitmişti. Gitmek için ayağa kalktım.
Mahallenin bunlardan başka suretle bir hayır göreceği yok! İhtiyar göçmen, mahcup bir tavırla:
Hastalık, basit bir nezle idi. Fakat kadın, çok ihtiyar olduğu için — Şu çekmecenin gözünde paralar var evladım. Ücretiniz
fena sarsılmıştı. neyse alın, dedi.

Türk Dili ve Edebiyatı 165